Milli Eğitim İl Müdürlüklerinin Bakanlığa gönderdikleri EBA Erişim Raporuna göre Devlet okullarındaki 15 milyon 190 bin 878 öğrenciden yüzde 14,8'i yani 2 milyon 409 bin 811'inin salgında EBA'ya hiç erişemediği tespit edilirken, Şanlıurfa'da ise 633 bin 207 öğrenciden yüzde 55,1'i olan 349 bin 380 öğrencinin eğitim dışında kaldığı anlaşıldı.
Yukarıdaki verilerden de anlaşılacağı gibi Urfa’da yaklaşık olarak öğrencilerin %55’i, Ağrı'da Öğrencilerin %47'si, Van'daki öğrencilerin %39'u, Mardin'deki öğrencilerin %36'sı, Şırnak'taki öğrencilerin %33'ü, Muş'taki öğrencilerin %32'si, Adıyaman ve Hakkari'deki öğrencilerin %31'i, Antep'teki öğrencilerin %28'i, Diyarbakır'daki öğrencilerin %17'si EBA'ya hiç girmemiş veya girememiştir. Bununla birlikte, İstanbul'da 2,9 milyon öğrenciden 144 bin, İzmir'de 732 bin öğrenciden 68 bin, Ankara’da 1 milyon öğrenciden 46 bini de eğitim alamamış.
Yine Büyükşehir Yasası nedeniyle kendileri köyde olsalar da adresleri kentte görünen köy okullarının MEB'in son envanterine ‘köy okulu' olarak girmediği anlaşılmaktadır. Bu nedenle 15 Şubat'ta köy okullarının açılıp-açılmayacakları belirsizliğini korumaktadır. Resmi kayıtlara göre; Türkiye'de 5 bin 574 köy okulu ve 271 bin 196 öğrenci vardır. Oysa köy-kent dahil 24 bin 790 ilkokulda halen 5 milyon 279 bin ilkokul öğrencisi eğitime devam etmektedir.
Sayısal verilere baktıysak şimdi çuvaldızı biraz kendimize batıralım.
Bu tabloların bu hale gelmesinde hiç şüphesiz baş aktör İl Milli Eğitim Müdürlüğü’dür.
İl Milli Eğitim Müdürü İsmail Yapıcıer düzenli hale getirdiği bir yerel medyaya sürekli demeçler vererek Şanlıurfa eğitiminin adeta göklerde uçtuğunu anlatıyor. Ancak ortaya çıkan EBA Erişim Raporu aslında kötü olan Şanlıurfa eğitiminin daha da kötü gittiğini gösterdi.
Birileri İl Milli Eğitim Müdürü İsmail Yapıcıer’e Şanlıurfa’nın eğitimde sondaki şehirler arasında olduğunu ve bunu üst seviyeye çıkarmak gerektiğini hatırlatması gerekiyor.
Ancak görünen köy kılavuz istemez misali Şanlıurfa eğitimi bir makara gibi her geçen gün geriye sayıyor. Bu şartlarda devam edildiği takdirde yakında bu şehirde gözde üniversite ve bölümleri kazanan öğrencilerin sayısı bir elin parmağını geçmeyecek.
Ünlü yazar Cervantes’in “İnsan eğitimle doğmaz; ama eğitimle yaşar” sözü vardır.
Peki, İl Milli Eğitim Müdürü İsmail Yapıcıer kentteki çocuklarımızın eğitimle yaşaması için ne tür projeler geliştirdi?
Ne zaman Ankara’ya gidip Milli Eğitim Bakanlığı’ndan kentteki eğitim için bütçe istedi?
Dezavantajlı ve köy okulları ile ilgili ne tür bir çalışma yürüttü?
Maalesef, eğitim müdürlüğü sana muhalif olan basın ve medya kuruluşlarını toplantılara çağırmamakla olmuyor.
Ama şunu gerçekten gördük ki, eğitim bu müdürlerle olmadı ve olmayacak da.